بررسي سلسله‌مراتب دسترسي در معماري مسجد جامع بروجرد

با درنگ در بازه گسترده‌اي از معماري مساجد ايران كه طي سال‌هاي متمادي تا پيش از دوران معاصر در كشور ما شكل گرفته‌اند و تأمل بر الگوهاي مختلف مسجد، مي‌توان عناصري را به عنوان اجزاي اصلي و ساختاري بازشناخت. به نظر مي‌رسد با آنكه اين معماري در طي ساليان متمادي دستخوش تغييرات گرديده و تكامل يافته است، بعضي از اين عناصر حفظ و بعضي ديگر يا از بين رفته يا در شرف نابودي است. يكي از اين اصول اصل سلسله مراتب دسترسي است كه در مساجد ايران به بهترين شكل ممكن نمود پيدا كرده و در مساجد كنوني كمبود آن به شدت احساس مي شود. مـساجد جـلوه‌اي از زيبايي‌هاي بصري هنرهاي اسلامي هستند،مسجد خانه خدا و فضايي است كه هم جلوه‌گر حضور معبود و هم ظرف عبادت عابد قرار مي‌گيرد.مهم‌ترين بنايي‌ است‌ كه‌ رابطه‌ي نزديكي با فرهنگ و آداب‌ مـذهبي‌ دارد.ازايـن‌رو شناخت معماري مسجد را لازمه‌ي كار يك معمار مسلمان و بازيافتن معماري مسجد معاصر را آرزوي خود قرار مي‌دهيم. يكي از مساجد تاريخي كشور مسجد جامع بروجرد است كه اصل سلسه مراتب در آن به خوبي مورد توجه قرار گرفته است. در نظر است در اين مقاله سلسله مراتب دسترسي در مسجد جامع بروجرد از بدو ورود تا رسيدن به گنبدخانه و محراب مورد بررسي قرار گيرد. وقتي در نماز اصل سلسله مراتب حاكم است: قيام، ركوع، سجده. آيا مي‌شود در مسجد كه ظرف اعتقادات مسلمان است اين اصل وجود نداشته باشد؟