ارزيابي حساسيت زمين لغزش با استفاده از روش هاي شبكه عصبي و الگوريتم ماشين بردار مطالعه موردي: گردنه ي حيران استاى اردبيل -

زمين لغزش ها همواره موجب خسارات جاني و مالي، از دست رفتن منابع طبيعي و زيرساخت هاي زيربنايي از قبيل جاده ها، پل‌ها و خطوط ارتباطي مي شوند. در اين پژوهش حساسيت زمين لغزش محور ارتباطي حيران با استفاده مدل هاي شبكه عصبي و توابع خطي، چند جمله اي، شعاعي و حلقوي الگوريتم ماشين بردار مورد بررسي قرار گرفت. معيارهاي موثر در شناسايي حساسيت زمين لغزش در سطح منطقه مورد مطالعه شامل لايه هاي استخراج شده از سطوح ارتفاعي، زمين شناسي، كاربري اراضي است. لايه هاي اطلاعاتي بعد از آماده سازي در محيط نرم افزار spss modeler اجرا شد و نقش و ارزش هر كدام از پارامترها بر اساس روش هاي مختلف بدست آمد. بر اساس نتايج تحقيق عامل كاربري اراضي بيشترين ارزش را در بين روش هاي مورد استفاده كسب كرده است. كاربري هايي كه در طبقه حساسيت زياد قرار گرفته اند عمدتا مربوط به اراضي مرتع، زمين كشاورزي و جاده‌هاي ارتباطي در طبقه ارتفاعي بالاتر از 1400 متر در قسمت هاي غربي گردنه حيران قرار گرفته است. پارامترهاي شيب و زمين شناسي نيز از جمله عواملي بودند كه نقش تعيين كننده اي در ناپايداري دامنه ها داشته‌اند. سازندهاي تحت تاثير لغزش عمدتا تناوب توف، ماسه سنگ توفي به همراه گدازه هاي برشي و گدازه هاي پيروكسن آندزيت است. در قالب مقايسه بين مدل ها جهت ارزيابي مطابق با واقعيت منطقه به نظر مي رسد مدل هاي شبكه عصبي و مدل حلقوي الگوريتم ماشين بردار كارايي بهتري براي محور ارتباطي گردنه حيران دارد. لذا نتايج اين دو مدل مي تواند مباني پهنه بندي قرار گيرد. بر اساس نتايج اين دو مدل بيش از 80 درصد مساحت منطقه مورد مطالعه در طبقه حساسيت زياد و خيلي زياد جاي گرفته است.