بررسي اهميت پارامترهاي اقليمي در فعاليت ريگها(مطالعه موردي ريگ گناباد)

در اواخر كواترنر بيابانهاي اصلي جهان تغييرات دراماتيك را در طبيعت و فراواني فرايندهاي بادي تجربه كردند(پارسونز و آبراهام، 2009، 757). كه نتيجه آن شكل گيري پديده هاي خاص تراكمي و كاوشي باد بوده است. از جمله اين پديده ها مي توان به ريگزارها يا ارگ ها اشاره كرد. تشكيل و فعاليت ريگ ها به طور نزديكي با تغييرات اقليمي در ارتباط مي باشد و مي تواند با استفاده از بررسي پارامترهاي اقليمي نشان داده شود. با وجود اين براي نواحي خشكي همچون گناباد فقط دوره كوتاهي از داده هاي هواشناسي وجود دارد. به عنوان مثال، دوره هاي آماري هواشناسي در اكثر نقاط خشك ايران كمتر از 50 سال مي باشد. بنابراين استفاده از چنين داده هايي براي آناليز چرخه كليماتيك مشكل است. و ارتباط بين فعاليت ميدانهاي ماسه اي و اندازه گيري هاي ساده اقليمي منطقه اي سوال برانگيز است. پارامترهايي مانند بارندگي، درجه حرارت، سرعت و جهت باد به دليل بر هم كنش انتقال ماسه و اين پارامترها، مي تواند منعكس كننده فعاليت ريگ باشد. نمونه هايي از شاخص هاي تغييرات اندازه گيري شده از اين پارامترها در مطالعات زياد ديگري كه در ساير نقاط جهان انجام شده است وجود دارد(به عنوان مثال اش و واسون 1983، تالبوت 1984) . ريگ گناباد در شمال شرقي ايران و در جنوب استان خراسان رضوي قرار گرفته است. اين ريگ از جنوب به شهر گناباد، از شمال شهر فيص آباد و محولات و از شرق به شهر جنگل محدود مي شود. متوسط بارندگي سالانه منطقه 145 و متوسط درجه حرارت منطقه 17 درجه سانتيگراد مي باشد. اقليم منطقه اقليم خشك مي باشد.