بررسي اثر جيبرليك اسيد بر ميزان پرآوري درون شيشه اي سرو كهن سال ابركوه (Cupressus sempervirens var. horizontalis)

حفاظت از جنگل و ذخاير ژنتيكي آن امروزه از مهمترين موضوعات مورد بحث جوامع بشري است. از آنجا كه درختان كهنسال در زندگي طولاني خود در برابر انواع تنش هاي محيط زيستي پايداري نشـان داده اند، شناسايي، حفظ و تكثير اين درختان به عنوان مهم-ترين ذخاير ژنتيكي هر كشور بسيار مهم و ارزشمند است. سرو ابركوه با نام علمي (Cupressus semprvirens var. horizontalis) از جمله گونه هاي كهنسال، ارزشمند و در معرض خطر است. در پژوهش حاضر اثر سطوح مختلف (0، 0/1، 0/5 و 1 ميلي گرم در ليتر) بر ميزان پرآوري ريزنمونه ها در محيط كشت WPM بررسي شد. بر اساس نتايج، بيشترين طول شاخساره با ميانگين هاي 14 /3، 94 /2 و 72 /2 سانتي متر به ترتيب مربوط به غلظت هاي 5/ 0، 1/ 0 و 1 ميلي گرم در ليتر GA و كمترين طول شاخساره با ميانگين 98/ 1 سانتي متر مربوط به نمونه هاي بدون GA (شاهد) بود.