زمان‌بندي پروژه با منابع محدود با استفاده از ماتريس وابستگي روابط فازي فعاليت‌ها

اين پژوهش، مسئله زمان‌بندي پروژه تحت محدوديت منابع (RCPSP) را با استفاده از ماتريس وابستگي روابط در بخشي از يك پروژه احداث در دنياي واقعي بررسي مي‌كند. در فعاليت‌هاي دنياي واقعي، اكثر فعاليت‌ها جديد بوده و با عدم قطعيت در زمان انجام اين فعاليت‌ها موجه هستيم كه اين امر منجر به تغييرات زيادي در زمان اتمام پروژه مي‌شود. در اين تحقيق از يك روش حل بر مبناي ماتريس روابط وابستگي (DSM) در شرايط عدم قطعيت زمان فعاليت ها ارائه شده و براي نمايش عدم قطعيت از نظريه مجموعه‌هاي فازي استفاده‌شده است. مدل پيشنهادي، حداقل زمان تكميل پروژه را با در نظر گرفتن محدوديت منابع تجديد پذير و محدوديت روابط پيش‌نيازي فعاليت‌ها و ماتريس روابط وابستگي توليد مي‌كند و همچنين اعتبار سنجي مدل موردسنجش قرار خواهد گرفت و نشان مي‌دهيم مدل پيشنهادي، روشي كارا بوده و به‌سادگي قابل‌استفاده براي مديران و برنامه ريزان پروژه در پروژه واقعي است و درنهايت به اين نتيجه مي‌رسيم كه زمان تكميل پروژه نسبت به مسئله پايه كاهش‌يافته و همچنين با كاهش مدت‌زمان تكميل پروژه مي‌توان مقدار منابع قابل‌دسترس را كاهش داد كه منجر به كاهش هزينه‌ها نيز خواهد شد.