بررسي عوامل موثر بر گرايش دانش‌آموختگان سمپاد به ادامه تحصيل در مقاطع بالاي دانشگاهي

شايد به جرات بتوان گفت كه از لحاظ پرورش متخصصين و نخبگان، ايران مقام بالايي را در بين ساير كشورها به خود اختصاص داده اما از جهت به كمال رساندن و استفاده بهينه از آنها در جهت دستيابي به توسعه مطلوب توفيق چنداني نداشته است.پژوهش حاضر، با هدف بررسي و ارائه راه كارهاي افزايش گرايش دانش‌آموختگان مراكز استعدادهاي درخشان به ادامه تحصيل در مقاطع بالاي دانشگاهي انجام شده ‌است. روش تحقيق پژوهش از نوع پيمايشي توصيفي و بصورت پژوهش كاربردي است جامعه آماري اين پژوهش 700 نفر از فارغ‌التحصيل سمپاد مي‌باشد و 327 نفر طبق فرمول كوكران به روش نمونه‌گيري از نوع تصادفي طبقه‌اي مورد ارزيابي قرار گرفتند. ابزار اندازه‌گيري در اين پژوهش، پرسشنامه استانداردي است كه مبتني بر طيف ليكرت بوده و اعتبار و روايي آن در تحقيقات پيشين مورد تاييد قرار گرفته است. سپس جهت دستيابي به اهداف و پاسخ به سوالات و فرضيات متعدد تحقيق، آزمون‌هاي توصيفي و استنباطي ازطريق نرم‌افزار آماري SPSS به عمل آمد كه به عنوان نمونه جهت پاسخ به فرضيه ميزان تاثير هر يك از عوامل دروني و عوامل بيروني بر گرايش دانش‌آموختگان به ادامه تحصيل مورد بررسي قرار گرفت و با تاييد اين فرضيه مشخص گرديد، بين تأثيرگذاري عوامل بيروني و عوامل دروني بر ادامة تحصيل دانش‌آموختگان سمپاد، تفاوت معناداري وجود دارد. ميزان گرايش فارغ‌التحصيلان به ادامه تحصيل در مقاطع بالاي دانشگاهي در حالت كلي برابر با 12/ 66 درصد بدست آمد.