ارائه متدلوژي بمنظور ارزيابي فناوري در شرايط عدم قطعيت؛ همراه با نمونه كاربردي

ارزيابي فناوري به عنوان يكي از ابزارهاي مناسب براي كمك به تصميم گيري در خصوص تعيين اولويت ها و چگونگي سرمايه گذاري در حوزه دانش و فناوري قلمداد شده و با توجه به كمبود منابع از يك سو و هزينه هاي حوزه پژوهش و توسعه فناوري، جايگاه ويژه اي يافته است. ارزيابي فناوري شكلي از پژوهش درباره سياست گذاري است كه قادر است ارزشيابي جامعي از يك فناوري را براي تصميم گيرنده فراهم آورد. به عنوان يكي از زير بخش هاي ارزيابي فناوري، ارزيابي جذابيت فناوري در اين مقاله مورد توجه قرار گرفته است كه به تعيين نسبي جذابيت فناوري هاي محصول و فرايند كه بنگاه در حال بكارگيري آنها بوده يا قصد استفاده از آنها در آينده نزديك را دارد، مي پردازد. با توجه به عدم قطعيت هاي موجود در فرآيند ارزيابي فناوري، در اين مقاله متدلوژي با استفاده از رويكرد تصميم گيري چند شاخصه و تئوري سيستم هاي خاكستري (كه امكان تحليل و ارزيابي رياضياتي سيستمها با اطلاعات غيرقطعي را فراهم مي سازد) پيشنهاد و ارائه شده است. در پايان و بمنظور نمايش كاربردي بودن، متدلوژي ارائه شده در قالب نمونه اي كاربردي (واقعي) بكارگرفته شده و نتايج پياده سازي آن آن ارائه گرديده است.