بررسي تأثير جهت گيري اهداف و نظارت هدفمند كاركنان بر مديريت دانش (مطالعه موردي: شركت بهره برداري مترو تهران)

امروزه انجام هر عملي بر پايه دانش مي باشد و در اين ميان يكي از عوامل برجسته اي بالقوه كه بر مديريت دانش تاثير دارد، جهت گيري اهدافِ كاركنان است كه مي تواند توسط نظارت هدفمند تحت تاثير قرار گيرد. بر همين اساس مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير جهت گيري اهداف و نظارت هدفمند كاركنان بر مديريت دانش انجام شد. اين مطالعه از نظر هدف كاربردي و از نظر روش تحقيق از نوع توصيفي – پيمايشي مي باشد كه به طور موردي در بين كاركنان شركت بهره برداري مترو تهران مورد بررسي قرار گرفت. جامعه آماري اين پژوهش را راهبران معاونت نقليه ريلي شركت بهره برداري مترو تهران به تعداد 258 نفر تشكيل داد كه با بهره گيري از فرمول كوكران به روش نمونه گيري تصادفي ساده نسبت به انتخاب 168 كارمند به عنوان نمونه پژوهش اقدام گرديد. در اين مطالعه به منظور گردآوري داده از پرسشنامه استاندارد (با روايي و پايايي تاييد شده) بهره گرفته شد. نتايج آزمون همبستگي نشان داد كه ميان نظارت هدفمند (مبتني بر پيامد نهايي، فعاليت و توانمندسازي) و جهت گيري اهداف (مبتني بر يادگيري محوري و عملكرد محوري) با مديريت دانش همسبتگي مثبت معناداري وجود دارد. نتايج مدل سازي معادلات ساختاري نيز نشان داد مجموعه عواملي كه در مدل نظري پژوهش، بر مديريت دانش تاثيرگذار بودند، مي توانند به ميزان 80 درصد از تغييرات مديريت دانش را تبيين نمايند (R2= 0.80).