ارزيابي عملكرد زنجيره تأمين سبز به روش تاپسيس فازي نوع دوم (موردمطالعه: شركت رامك)

افزايش دانش و آگاهي و هزينه‌هاي ناشي از آسيب‌هاي زيست‌محيطي، شركت‌ها را بران داشت كه در راهكارهاي رشد و توسعه خود بازنگري داشته باشند و اين چالش‌ها منجر به ايجاد مفهوم جديدي به نام مديريت زنجيره تأمين سبز در حوزه كسب‌وكار گرديد. استفاده از استراتژي‌هاي مديريت زنجيره تأمين سبز باعث كاهش ضايعات و كاهش استفاده از منابع و به طبع آن كاهش آسيب‌هاي زيست‌محيطي و ايجاد ارزش براي مشتريان مي‌شود؛ بنابراين استراتژي‌هاي مديريت زنجيره تأمين سبز به‌مرورزمان با توجّه به اهميت كاربردي خود در چارچوب بهبود اركان مختلف اجتماعي و رويه‌هاي محيطي و بين‌المللي از اهميت خاص و ويژه‌اي برخوردار گشته است. هدف ازاين پژوهش شناسايي مؤلفه‌هاي مؤثردر بكارگيري مديريت زنجيره تأمين سبز به‌عنوان يك عنصر حياتي در صنعت مي¬باشد. به همين منظور ارزيابي عملكرد مديريت زنجيره تأمين سبز به روش تاپسيس فازي درجه دوم در شركت رامك تهران انجام گرفت. پس از اولويت‌بندي ابعاد شناسايي‌شده مشخص گرديد كه ثبات در مديريت زنجيره تأمين سبز، اصلي‌ترين عامل در مديريت زنجيره تأمين سبز در شركت رامك تهران مي¬باشد.