بررسي اثربخشي درمان مبتني بر معنويت بر سلامت روانشناختي، كيفيت زندگي و علايم روده اي در بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذير

Effectiveness of spiritual therapy on symptoms intensity,quality of life,and mental health in patients with irritable bowel syndrome

زمينه و هدف: سندرم روده تحريك پذير نوعي بيماري گوارشي است كه عوامل روانشناختي در شروع، تشديد و تدوام آن نقش داشته و رابطه مستقيمي با اضطراب و استرس دارد. از آنجائيكه مداخلات روانشناختي مبتني بر فرهنگ است، توجه به توانمنديهاي فرهنگي در درمان ضروري است. هدف اين مطالعه اولاً تهيه و تدوين يك طرح درمانگري براي كاهش اضطراب و استرس بيماران مبتلا به IBS و ثانياً تعيين اثربخشي اين درمان بر سلامت روانشناختي، كيفيت زندگي مرتيط با سلامت و شدت علايم بيماران IBS مي باشد. روش بررسي: به اين منظور 11 بيمار (زن) كه بر اساس ملاكهاي تشخيصي ROME-IIIمبتلا به IBS تشخيص داده شده بودند، به شيوه نمونه گيري در دسترس و با توجه به ملاك هاي ورود و خروج، وارد پژوهش شدند و پرسشنامه هاي IBS-SSS جهت سنجش شدت علايم IBS، IBS-QOL جهت سنجش كيفيت زندگي و SCL-90-R جهت سنجش سلامت روان در هفته 0، 4، 12 و 24 توسط ايشان تكميل شد. سپس داده هاي استخراج شده با استفاده از آزمون آماري تحليل واريانس چند متغيري با اندازه گيري مكرر و به وسيله نرم افزار SPSS مورد تحليل و بررسي قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه تأثير درمان مبتني بر معنويت بر كاهش شدت علايم، بهبود كيفيت زندگي و بهبود سلامت روان بيماران معنادار بوده است و تداوم اين اثر تا مرحله پيگيري ادامه داشته است. نتيجه گيري: درمان مبتني بر معنويت به لحاظ هماهنگي با ارزش هاي فردي و اجتماعي جامعه ايراني در كاهش علائم و مشكلات روان شناختي بيماران مبتلا به روده تحريك پذير واجد كارايي مناسب است. لذا استفاده از درمانگري معنوي و فرهنگي توصيه مي شود.