بررسي تأثير خلاقيت بر قصد ترك شغل با تأكيد بر نقش ميانجي رضايت و استرس شغلي كاركنان (مورد مطالعه: بانك سپه شهر اصفهان)

هدف اين پژوهش تعيين تأثير خلاقيت بر قصد ترك شغل با ميانجي گري رضايت و استرس شغلي كاركنان بانك سپه شهر اصفهان بود. اين تحقيق از جهت هدف، كاربردي و از نظر ماهيت، توصيفي و از حيث ارتباط بين متغيرهاي پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كاركنان 88 شعبه بانك سپه اصفهان به تعداد 832 نفر بودند كه از اين تعداد 245 نفر براساس فرمول كوكران به روش تصادفي ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه هاي استاندارد خلاقيت، رندسيپ (1979)، رضايت شغلي، كندال و هولين (1969)، قصد ترك شغل، درس وشو (2001) و استرس شغلي، كان و همكاران (1964) بود كه روايي محتوايي پرسشنامه ها به تاييد استاد راهنما و چند نفر از صاحبنظران موضوعي و روايي صوري آنها نيز به تأييد تعدادي از پاسخگويان رسيد. همچنين پايايي پرسشنامه از طريق آلفاي كرونباخ به ترتيب براي پرسشنامه خلاقيت 96 /0، رضايت شغلي 81/ 0، استرس شغلي 96 /0 و قصد ترك شغل 92/ 0 برآورد و تأييد گرديد. داده هاي جمع آوري شده به وسيله نرم افزار اس پي اس اس و ايموس از طريق آزمون هاي آماري در دو سطح توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (كلموگروف و تكنيك معادلات ساختاري) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج آزمون فرضيه هاي پژوهش حاكي از اين بود خلاقيت بر قصد ترك شغل با ميانجي گري رضايت و استرس شغلي كاركنان بانك سپه اصفهان تأثير معناداري دارد همچنين تاثير مستقيم خلاقيت بر قصد ترك شغل كاركنان 38/ 0- = r و خلاقيت بر رضايت شغلي 5 /0 =r تأثير معناداري دارد. و نيز رضايت شغلي بر قصد ترك شغل كاركنان 62 /0- = r تأثير معناداري داشته و خلاقيت بر استرس شغلي 48/ 0- = r و استرس بر قصد ترك شغل كاركنان22/ 0 =r نيز تأثير معناداري دارد.