رابطه تاب آوري با قصد ترك شغل: با تاكيد بر نقش ميانجي رضايت شغلي و استرس شغلي

Relationship between resilience and turnover: The mediating role of job satisfaction and job stress

هدف پژوهش حاضر، بررسي روابط بين تاب آوري، رضايت شغلي، استرس شغلي و قصد ترك شغل در مشاوران به روش تحليل مسير است. بدين منظور 207 نفر از مشاوران مدارس شهريار با استفاده از نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند و به پرسشنامه‌هاي تاب آوري كانر و ديويدسون(2003)؛ رضايت شغلي روترفورد و همكاران(2009)؛ استرس شغلي استانيمتر(1997) و قصد ترك شغل باباكاس و همكاران(2009) پاسخ دادند. يافته‌هاي به دست آمده با استفاده از روش تحليل مسير نشان داد كه تاب آوري تأثير مستقيم مثبت و معناداري بر رضايت شغلي دارد، تأثير مستقيم تاب آوري بر روي استرس شغلي منفي و معنادار بود. همچنين رضايت شغلي تأثير منفي معنادار بر ترك شغل و استرس شغلي تأثير مستقيم معنادار بر قصد ترك شغل دارد. اثر استرس شغلي بر رضايت شغلي منفي و معنادار بود. همچنين نتايج نشان داد كه رابطه تاب آوري و ترك شغل از طريق رضايت شغلي و استرس شغلي ميانجي گري شد.

This research was conducted to study the relationship between resilience, job satisfaction, job stress and turnover among counsellors in path analysis modeling method. Using randoming sampling, 207 counsellors of Shahriyar were selected to participate in the study. They replied to the resilience, job satisfaction, job stress and turnover Questionnaires. Results revealed that resilience exerted a direct, significant influence upon job satisfaction. Resilience exerted indirect influence upon job stress. Job satisfaction exerted indirect influence upon turnover. Job stress exerted a direct, significant influence upon turnover. Job stress exerts indirect influence upon job satisfaction. In general finding of this study suggested resilience had influence on turnover through the mediational effect of job stress and job satisfaction.