تاثير مثبت انديشي و تفكر سيستمي بر عملكرد شغلي كاركنان (مطالعه موردي: شركت توزيع نيروي برق آذربايجان شرقي و آذربايجان غربي)

تفكر سيستمي و مثبت انديشي به عنوان دو رويكرد شناختي، نقش مهمي در تصميم گيري ها و عملكرد سازمان دارند. نقش تفكر سيستمي به عنوان نوعي شايستگي در زمينه عملكرد؛ و مثبت انديشي به عنوان يكي از منابع انگيزشي در بازدهي سازمان ها مسئله اي است غير قابل انكار. هدف تحقيق حاضر، بررسي تاثير مثبت انديشي و تفكر سيستمي بر عملكرد كاركنان شركت توزيع نيروي برق در دو استان آذربايجان شرقي و غربي است. براي اين منظور از هر استان نمونه اي تصادفي سيستماتيك از بين مديران، مسئولان و كاركنان واحد هاي ستادي شركت نيروي برق به حجم 160 نفر انتخاب گرديده است. پس از تاييد تاثير متغيرهايي چون تفكر پويا، تعامل گرايي، يادگيري مستمر، اميدواري و خودكارآمدي بر عملكرد كاركنان بااستفاده از آزمون تي-مستقل، براي بررسي ارتباط بين متغيرهاي تفكر سيستمي، مثبت انديشي و عملكرد كاركنان از رويكرد مدل سازي معادلات ساختاري به صورت جداگانه، براي هر كدام از استان ها استفاده شده است. در نتيجه اين تحقيق، نحوه ارتباط بين متغير ها در دو استان از يكديگر متفاوت مي باشند، با اين حال، تفكر پويا به عنوان مولفه اي از تفكر سيستمي بيشترين تاثير را بر عملكرد كاركنان هر دو استان از خود نشان داده است. همچنين ارتباط متقابل بين تفكر سيستمي و مثبت انديشي در تاثير گذاري بر عملكرد سازمان تاييد گرديده است.