قرآن و حقوق صغار

خداوند در آيات متعدد و در طي داستان ها و سرگذشت پيامبران، فراز و فرودهايي از مشكلات، سختي ها و مراحل مختلف رشد و تكامل شخصيتي صغار و نيازهاي آن ها را نمايش داده است و در ضمن مباحثي همچون حق حضانت، شيرخوارگي، ارث، رسيدگي به اموال و دارايي هاي موجود آنها را تا سن رشد و بلوغ، به دقت و با تأكيد فراوان، بويژه درباره ي يتيمان و بي سرپرستان مطرح كرده و از جامعه ي اسلامي و مردم مسلمان مي خواهد از نظر مادي و عاطفي، كودكان و يتيمان را زير پر و بال خود بگيرند و حقوق طبيعي آن ها را مراعات نمايند تا آن ها در كمال آرامش و بدون دغدغه ي مالي يا كمبود عاطفي و معنوي، مراحل رشد و تكامل شخصيتي و انساني خود را طي كنند و همچون ساير افراد همسان خود با داشتن جسم و رواني سالم به زندگي ادامه دهند. علاوه بر اين، دايره ي وظايف و اختيارات و مقدار و معيار تصرف آن ها را مشخص كرده و تأكيد مي دارد كه اين مسئوليت ها بايد با دقت و صرف كم ترين هزينه هاي مالي بر كودكان، انجام گيرد و در اين خصوص، حكومت اسلامي و تمامي مردم در دايره ي اين مسئوليت قرار دارند. در اين مقاله كوشيده ايم حقوق طبيعي و انساني صغار (كودكان، يتيمان و بي سرپرستان) را از نگاه قرآن مورد واكاوي قرار داده و نشان دهيم كه شارع مقدس تا چه اندازه به شخصيت و كرامت انساني آن ها توجه نشان داده است.