بررسي نقش گردشگري بر اقتصاد ايران

امروزه گردشگري ، يكي از بزرگ ترين بخشهاي اقتصادي در بسياري از كشورها به شمار ميرود، براي ايران كه وابستگي شديدي به درآمدهاي نفتي دارد، مي تواند به عنوان راهي براي رهايي از وابستگي به درآمدهاي نفتي و خروج از اقتصاد تك محصولي باشد، صنعت گردشگري مجموعه اي پيچيده از خدمات گوناگون است كه سر منشاء بسياري از آنها در رشد و توسعه اقتصاد ملي مي باشد مجموعه اين صنعت پيچيده فرصت هاي اشتغال گوناگوني را در بخش هاي مختلفي را ايجاد مي كند و به طور مستقيم مي تواند در توليد و تجارت ديگر خدمات تاثير گذار باشد توسعه ي گردشگري روستايي مي تواند نقش مهمي در متنوع سازي اقتصاد روستاها ايفا كند با توجه به اينكه گردشگري يكي از مهم ترين زير بخش هاي خدمات است بنابراين در بحران هاي مالي كه جزء موثرترين عارضه هاي اقتصادي مي باشد كه در يك منطقه اقتصادي رخ مي دهد مي تواند به ساير كشورها سرايت كند و شاخص هاي اقتصادي را تحت تاثير قرار دهد ،و همچنين يكي از جنبه هاي گردشگري اشاعه فرهنگ صادرات نامرئي است ، و شامل كالاها و خدماتي است كه گردشگران خارجي خريداري مي كنند، نتايج نشان ميدهد تغييرات وضعيت مالي، اثر مستقيم برحجم تجارت كل خدمات و تجارت خدمات گردشگري دارد و تغييرات اين شاخص بر تجارت خدمات گردشگري نسبت به تجارت كل خدمات اثر كمتري دارد.