تاثير حس مكان بر افزايش كيفي گردشگري شهري (نمونه موردي: شهر ياسوج)

اين تحقيق به بررسي تاثير حس مكان بر افزايش كيفي گردشگري شهري پرداخته است. بدين منظور مولفه هاي هويت مكان، دلبستگي عاطفي، وابستگي مكان و پيوند اجتماعي ، در سه حيطه شناختي (هويت مكان)، عاطفي (دلبستگي عاطفي) و رفتاري (وابستگي مكان و پيوند اجتماعي)، را مي سنجد. پژوهش حاضر توصيفي از نوع پيمايشي مي باشد. ابزار سنجش پرسشنامه استاندارد صفارنيا براي سنجش متغير هويت مكان استفاده و نتايج در دو سطح آمار توصيفي مورد بررسي قرار گرفته است. در آمار استنباطي از آزمون ضريب همبستگي پيرسون براي بررسي فرضيات تحقيق استفاده شده است. كه در اين تحقيق متغير هويت مكان گردشگري در سطح بالا مي باشد كه اين نتايج بيانگر تاثير مثبت هويت مكان بر افزايش كيفي گردشگري شهري است. در اين مقاله با يادآوري اهميت جايگاه گردشگري در فرايند توسعه ي پايداربه بررسي نقش آن در تقويت وتوسعه پايدار پرداخته است. اين شهر به سبب جاذبه‌هاي تاريخي، فرهنگي و طبيعي فراوان همواره گردشگران بسياري را به‌سوي خود فرا مي‌خواند.