تحليل و بررسي گردشگري و نقش آن در توسعه پايدار شهري (نمونه موردي كلانشهر اهواز)

يكي از مهمترين فضاهايي كه در ميان مقصدهاي گوناگون مورد توجه و بازديد گردشگران داخلي و خارجي قرار مي گيرند، شهرها هستند. در اين رابطه شهرهاي پرجمعيت جاذب گردشگران بيشتري هستند. توجه به گردشگري از يك سو به علت ارزش هاي اقتصادي آن و از سوي ديگر به دليل اثرات فرهنگي، سياسي و اجتماعي آن مي باشد. اين امر به دليل دارا بودن پتانسيل هاي بسيار و انواع مختلف مي تواند گزينه اي مناسب براي توسعه و طراحي شهرهاي انسان گرا و افزايش مطلوبيت زندگي شهري باشد. اما امروزه انتخاب رويكرد مناسب براي اين صنعت از چالش هاي مهمي است كه در عرصه گردشگري شهري مطرح شده است. به دليل آنكه بهره برداري از توان ها و قابليت هاي گردشگري در هر منطقه مي تواند زمينه اي پويا و فعال براي توسعه آن منطقه فراهم نمايد، لذا تحليل توان ها و قابليت هاي مزبور به گونه اي جغرافيايي، ضرورتي ويژه خواهد داشت. با اين وجود اهميت و ضرورت اين پژوهش از آنجا ناشي مي شود كه شهر اهواز با داشتن توان ها و فرصت هاي ويژه براي توسعه گردشگري مي تواند نقش بارزتري در زمينه هاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي در سطح استان و كشور ايفا نمايد. از اين رو پژوهش حاضر با توجه به نوع هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي- تحليلي از نوع مطالعه موردي مي باشد كه با استفاده از ماتريس SWOT به بيان تحليل وضعيت و موقعيت صنعت گردشگري در شهر اهواز مي پردازد.