تطبيق اسامي جغرافيايي شاهنامه (سفر كيخسرو از تل خسرو به سي سخت) و نقش آن در توسعه گردشگري شهرستان هاي بويراحمد و دنا

اسطوره در تاريخ هر ملتي از جايگاه خاصي بر خوردار است .اسطوره هاي ملل در حقيقت سپيده دمان پيش از تاريخ هر قوم و ملتي محسوب مي شوند.اسطوره شناسي ، به عنوان شاخه اي مهم از معرفت شناسي علو م اجتماعي ، مي تواند نقش ويژه اي در بررسي چگونگي حيات اقوام و ملت ها داشته باشد . اگر چه كارهايي ارزشمند و تحقيقات در خور ستايشي در راه شناخت وبرسي اسطوره هاي مختلف و خاصه ايران توسط محققين و انديشمنداني غير ايراني چون «ارتور كريستين سن » ، «دامستر »،«نولد كه»،«بارتلمه»،«البرت جوزف كارنوي»،و از ميان ايرانيان ، كساني مانند «احمد تفضلي »«مهرداد بهار»،«ژاله اموزگار»،«كتايون مزداپور»،«ذبيح اله صفا)»،«جلال ستاري »و.....انجام گرفت ،و اين پژوهش ها و تحقيقات ،جلوه هاي نو و قابل تاملي را از اين گنيجينه تاريخي و فرهنگي پيش روي علاقمندان به هويت ،تاريخ و فرهنگ ملت ها از جمله ملت ايران گشود ،اما متاسفانه به ندرت اين پژوهش ها شكل كاربردي به خويش گرفت و تاسف مضاعف اينكه ،به رغم خستگي روحي انسان مدرن از زندگي ماشيني و مدرنيته و ميل به مسايل زيبا شناختي به خصوص در حوزه تاريخ ،فرهنگ و ادبيات به شنيدن اين اسطوره ها و شناخت وجه تسميه اماكن جغرافيايي كه ريشه در اسامي و ماهيت اين اسطورها دارد ، كمتر محقق يا مردم شناس ،فرهنگ پژوه يا به طور خاص اسطوره شناسي ،گام در اين مسير نهاد . مسيري كه در دنياي پست مدرن و عصري كه ان را مي بايست عصر اقتصاد گردشگري ،يا صنعت بي دود توريسم دانست ،مي توان از اسطوره ،روايت آن و شناسايي و شناساندن وجوه تسميه اماكن جغرافيايي جهت پيچ و مهره اي و حلقه اي در توسعه صنعت توريسم بهره جست .اسطوره سفر كيخسرو به دنا (كهگيلويه و بويراحمد) كه نه تنها در افواه و اذهان مردم سرزمين مذكور ، بلكه در مناطق جغرافيايي و اسامي اماكن ان به وضوح مي توان ان را ديد وشنيد ،از جمله اسطوره هايي به شمار مي ايد كه نه تنها قرابت ماهوي ان را در اسطوره هاي ساير ملل مي توان يافت بلكه در كتب تاريخي به ويزه شاهنامه فردوسي طوسي مي توان ان را مطالعه كرد.