توسعه گردشگري شهري با استفاده از جاذبه هاي طبيعي؛ نمونه موردي (ياسوج)

گردشگري شهري در جهان به عنوان يك صنعت قابل توجه و متمايز، از دهه 90 ظهور و گسترش يافت. با وجود اينكه در سالهاي اخير توجه به اين صنعت افزايش يافته،متاسفانه در كشور ما، به دليل آنكه پتانسيل و ويژگي هاي طبيعي و بكر شهرهاي توريستي، آنطور كه بايد، شناسايي و معرفي نگرديده، به اين صنعت توجهي نشده است. تقريبا همه شهرها داراي جاذبه هايي براي گذران اوقات فراغت و بازديد، مي باشند؛ اما در اين ميان شهرهايي هستند كه با برخورداري از جاذبه هاي طبيعي و چشم انداز زيبا، مي توانند در جذب گردشگران داخلي و خارجي، نقش بسزايي ايفا كنند. هدف از اين مقاله، بررسي و شناسايي توانها و جاذبه هاي توريستي و اكوتوريستي شهر ياسوج به منظور رونق و توسعه گردشگري، بويژه گردشگري شهري مي باشد. روش تحقيق در اين مقاله توصيفي تحليلي و روش گردآوري اطلاعات به دو صورت كتابخانه اي و ميداني - صورت گرفته است. براي گردآوري و تشريح مطالب، از كتابها، اسناد، منابع و اطلاعات مربوطه استفاده شده است. جاذبه هاي عمده گردشگري ياسوج؛ طبيعت بكر، محيط زيست گياهي و جانوري ناب، گياهان دارويي خاص، آبشار هاي خروشان، اقليم كوهستاني و آثار فرهنگي وغيره مي باشند، كه لزوم شناسايي بيشتر توانها و پتانسيل اين منطقه و نيز توجه و برنامه ريزي براي رونق بيشتر گردشگري را مي طلبد.