نقش معنايي آب درمعماري اسلام و تأثير آن بر شكل گيري خانه كعبه

نقش آب در معماري دوران اسلام از اهميت بالايي برخوردار بوده است. در شكل گيري و كمال معماري و شهرسازي اسلامي از روزگارهاي كهن، آب ايفاگر نقش ارزشمندي بوده است. در ايفـاي ايـن نقـش چگـونگي تماس با آب، دريافت معاني معنوي آن و توجه به آثار مثبت رواني حاصل از اين تماس ، هيچگـاه تفننـي نبـوده بلكـه فراتـر از آن بـه عنـوان عنصري با ويژگي هاي والاي معنوي و روحاني در طرح هاي انساني حضور يافته است. در نحوه تاثيرمعناييآب بر شكل گيري خانه كعبه برخي آيات قرآن (127 بقره، 96 آلعمران، 37 ابراهيم، 26 حج) هر كدام به گونهاي اشاره به تاريخ و نحوه شكل گيري كعبه دارند. روايات بسيار زيادي نيز سخن ازنحوه شكل گيري بناي كعبه به ميان آورده اند. برخي از مفسّران با استفاده از اين آيات و روايات، نقش چشمه زمزم در ساخت خانه كعبه وحضرت ابراهيم(عليه السلام) را بنيانگذار كعبه ميدانند. تا كنون مطالعه جامع و كاملي در اين رابطه شكل نگرفته است هدف از اين تحقيق بررسي نقش معنايي آب در معماري اسلامي و بناهاي آن و تاثير آن بر شكل گيري خانه كعبه است. اين تحقيق بصورت توصيفي تحليلي بوده وبا مطالعه منابع مختلف كتابخانه اي شكل گرفته است.در نتيجه آب به صور گوناگون و در نقش هاي متفاوت در ابنيه حضور مي يابد و جانمايي ابنيه و اماكن مقدس از جمله خانه كعبه در محل ظهور و نزول آب امكان پذير مي شود.