تبيين مدل مكان سازي و بررسي عناصر و ابعاد مختلف آن (نمونه موردي: بازارچه قوام الدوله در محله سنگلج تهران)

اين مقاله از سنخ مقالات مروري - تحليلي است و بر پايه روش هاي توصيفي و تحليل داده هاي ثانويه (اسنادي)، مفهوم مكان سازي در طراحي شهري و انواع مختلف آن را مورد بررسي قرار مي دهد. حال اين سوال ها مطرح است كه مفهوم و تعريف مكان سازي چيست؟ چه گونه هاي مختلفي از مكان سازي وجود دارد؟ و چه زماني اين گونه ها بايد مورد استفاده قرار بگيرند؟ با توجه به بررسي هاي انجام گرفته مكان سازي در دهه هاي اخير به ويژه از اوايل دهه ي 90 ميلادي به بعد به عنوان رهيافتي جديد در طراحي شهري مطرح شد كه بيشتر به دنبال ارتقاي نقش مكان هاي عمومي با هويت خاص، مطابق با نيازهاي انساني و مجموعه اي از فعاليت هاي اجتماعي در جوامع محلي است. در پاسخ به سوال دوم بايد گفت كه اين پژوهش يك تيپولوژي متشكل از چهار نوع مكان سازي براي طراحان و برنامه ريزاني كه مفهوم و زمينه مكان را بهتردرك كرده اند، ايجاد مي كند. هم چنين در پاسخ به پرسش سوم، با مطالعات انجام شده و مقايسه ي هريك از گونه ها و ويژگي هاي آنها و تبيين مدلي براي طراحان نوع مكان سازي نيز متناسب با زمينه مكان مورد طراحي تعيين ميشود. در اين نوشتار پس از بازيابي و معرفي نقش هريك از ابعاد تشكيل دهنده ي مكان سازي، بر پايه ي مرور متون و بررسي اسناد مرتبط در اين زمينه، به تبيين مدلي نو از عناصر و وفرآيند مكان سازي و بررسي مدل مذكور در بازارچه قوام الدوله(به عنوان مورد پژوهشي) پرداخته شده است.