رابطه متقابل هوشمندسازي وانعطاف پذيري درمعماري

دردنياي نوين امروزي ،مسئله اساسيبسياري از مهندسين ساختمان و مديران منابع انرژي، افزايش مصرف و خطر اتمام منابع فسيلي مي باشد. بحران هاي زيست محيطي و انرژي به عنوان مسئله اي اساسي در زندگي بشر مطرح شده است جاي ترديد نيست كه يكي از مهمترين چالشهاي پيش روي طراحان و مهندسان ساختمان مسئله انرژي است. در همين راستا مي توان گفت كه انرژي از موارد ضروري براي توسعه اقتصادي، اجتماعي و ارتقاي كيفيت زندگي بشر است است كه مصرف بهينه ي انرژي در صنعت ساختمان سازي با استفاده از هوشمندسازي بناها ميسر مي شود. ساختمانهاي انعطاف پذيرهوشمند داراي توان بالقوه اي در جهت مصرف بهينه انرژي ونيز پاسخگوي نيازهاي متفاوت مخاطبان هستند دراين پژوهش كه بااستفاده از روش تحليلي –توصيفي انجام گرفته است ، پس از تعريف انعطاف پذيري وهوشمندسازي درساختمان وبررسي نمونه موردي هااين نتيجه حاصل شد كه، هوشمند سازيوانعطاف پذيري داراي تعريف مشتركي هستند ومي توان اين گونه بيان نمود كه هوشمندسازي ساختمان همان قابليت انعطاف پذيري در ساختمان است با اين تفاوت كه درهو شمند سازي با استفاده از تكنولوژي نوين ،انعطاف پذيري قابليت اجرايي بيشتر ودقيقتري يافته است وبا استفاده از هوشمندسازي مي توان تغييرات انعطاف پذيري را به طرز مطلوبي اعمال كردبدون اينكه به عناصر اصلي خللي وارد شود.