بررسي تاثيرات اقليمي بر شكل گيري معماري و فضاي شهري (نمونه ي موردي : شهرستان مهاباد)

شرايط آب و هوايي به موازات ساير عوامل محيطي از مهمترين عوامل موثر در شكل گيري و تكوين شهرها و تداوم حيات شهري به شمار مي آيد. نگاهي گذرا به معماري بومي مناطق ايران حكايت از شناخت خصوصيات محيطي به خصوص اقليمي پهن هاي متنوع ايران چاره انديشي هوشمندانه نياكان ما براي استفاده هرچه بيشتر از مواهب طبيعي و مقابله با مشكلات و ناهنجاري هاي اقليمي -محيطي آن دارد. معماري بومي و بافت شهري مهاباد منطبق با شرايط محيطي و اقليمي بوده و داراي هويت خاصي است .بنابراين شناخت اين معماري و بافت شهري و راه كارهاي بومي آن زمينه ارزشمندي براي استفاده از آنها در فضاهاي جديد ايجاد مي كند. در اين تحقيق معرفي و شناخت ارزشها و كيفيت هاي كالبدي به كار رفته در معماري بومي مهاباد كه با توجه به اقليم ) شرايط آب وهوايي ( اين منطقه شكل گرفته مورد توجه مي باشد.هدف كاربردي اين راه كارهاي اقليمي - كالبدي جهت طراحي بناهايي همساز با اقليم مي باشد نه در تضاد با آن بطور كلي. مي توان نتيجه گرفت كه براي دستيابي به محيطي همساز با اقليم بدون آنكه بخواهيم خود را وادار به استفاده از دستگاه هاي پيچيده و خدمات مكانيكي نمائيم و در اين راه هزينه هاي هنگفت مصرف زياد از حد انرژي را متحمل شويم چاره اي نيست جزء آنكه براي تأمين آسايش به جستجوي الگوهاي اقليمي و سازگار با آن كه حاصل تجربيات هزاران ساله گذشتگان است روي آوريم و از آن در حفاظت و زنده سازي معماري بومي بافتهاي قديم شهري بهره برده و با استفاده از مواهب طبيعي و زيرساخت هاي اقليمي متناسب با محيط پيرامون به حفظ و احياء آن همت گمارديم. روش اصلي تحقيق اين مقاله توصيفي - تاريخي و تحليل كتابخانه اي است كه با رجوع به اسناد و مدارك مورد بازبيني قرارگرفته است.