شماره ركورد كنفرانس :
3702
عنوان مقاله :
بررسي الگوي كهن، فضاي زيستي و جايگاه شوادان در معماري پايدار
پديدآورندگان :
غني زاده ياشار yasharghanizadeh@gmail.com دانشكاه آزاد اسلامي واحد جلفا , يعقوبي طلا t.myaghoubi@yahoo.com دانشكاه آزاد اسلامي واحد جلفا
كليدواژه :
شوادان , معماري كهن , معماري پايدار
عنوان كنفرانس :
سومين كنفرانس ملي انسان، معماري، عمران و شهر
چكيده فارسي :
درگذشته معماران بومي ايران براي ايجاد سازگاري با طبيعت، در اقليم هاي مختلف آب و هوايي نو آوري هاي بسياري را در سطوح مختلف ارتفاعي با
بهره گيري از منابع گوناگون و انرژي هاي پاك طبيعي خلق كرده اند از مصاديق اين امر شوادان ها هستند. مطالعه شوادان ها و ويژگي هاي آنها از يك سو و مقايسه آن با اصول پايداري از سوي ديگر آنها را به عنوان الگويي كهن در معماري پايدار و مديريت انرژي قرار مي دهد. اين فضاها معمولا در عمق بين 6تا20 متري از سطح زمين حفر مي شوند كه دسترسي به آنها از طريق پله هاي متعدد امكان پذير است اين فضاها نقش زيادي در صرفه جويي انرژي داشته بطوري كه در گرماي زياد شرايط بسيار معتدلي را از نظر زيستي فراهم مي كند و مي تواند نمونه اي براي ساخت و سازهاي جديد مبتني بر الگوهاي پايدار سازي مورد استفاده قرار گيرد. اين مقاله به توضيح شوادان و تاثير آن بر آسايش زندگي مي پردازد تا با معرفي الگوهاي پايدار در شوادان ها روش هايي را براي استفاده از آنها و صرفه جويي در انرژي ارائه دهد.