ارزيابي روش هاي تحليل استاتيكي غيرخطي و ديناميكي غيرخطي براي تعيين بحراني ترين زاويه اثر زلزله در قاب هاي بتن آرمه سه بعدي

در طرح لرزه اي سازه ها جهت حركت زمين، در امتداد محور هاي اصلي سازه در نظر گرفته مي شود. تحقيقات پيشين ثابت كرده است كه تقاضاهاي لرزه اي سازه ها با تغيير جهت نيروهاي لرزه اي تغيير مي كند و لزوما بحراني ترين حالات براي سازه ها، در حالت اعمال نيروهاي لرزه اي در راستاي محور هاي اصلي حاصل نمي شود. بنابراين لازم است اين موضوع بررسي شود كه كدام جهت يا جهت هاي برخورد نيروهاي لرزه اي نام برده به سازه، موجب ايجاد بحراني ترين اثرات در سازه مي شوند؟ دستيابي به پاسخ اين موضوع مي تواند در تشخيص نيروهاي بحراني لازم براي طراحي سازه ها بسيار مهم باشد. بر اين اساس، مي توان گفت كه يك طرح سازه اي مناسب، بايد به گونه اي باشد كه در آن سازه قادر به تحمل شتاب زلزله در تمام جهت هاي ممكن باشد. از طرفي با پيشرفت هاي نرم افزاري كه در حال روي دادن است ارتقا روش هاي تحليلي موجود براي ارزيابي عملكرد سازه ها در برابر نيروهاي زلزله اهميت زيادي يافته است. از بين روش هاي تحليلي موجود روش تحليل ديناميكي غيرخطي يكي از بهترين ابزار تحليل در مقابل نيروي زلزله مي باشد. ولي به دليل پيچيدگي هاي تحليل و زمان بر بودن آن، استفاده از روش هاي ساده شده در تخمين اثر بحراني نيروهاي زلزله، مفيد به نظر مي رسد كه تحليل استاتيكي غيرخطي، يكي از اين دستاوردها در زمينه مهندسي سازه و زلزله مي باشد. در اين مقاله، زواياي بحراني برخورد نيروي زلزله و بيشينه پاسخ هاي سازه 8 طبقه بتن آرمه، تحت تحليل استاتيكي و ديناميكي غيرخطي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهند كه پاسخ سازه ها در زواياي غير از زواياي اصلي سازه رخ مي دهد.