بررسي راهكارهاي نحوه توليد و مصرف انرژي با رويكرد پايداري شهري

امروزه تبليغات و توصيه هاي زيادي در نشريات و رسانه هاي جمعي مبني بر صرفه جويي انر‍ژي و رعايت الگوي مصرف ديده ميشود، اما در عمل، چه از سوي برنامه ريزان وچه از سوي مصرف كنندگان اقدامات موثري صورت نميگيرد .توليد كنندگان و سرمايه گذاران خود رو هاو ساير صنايع به دنبال توليد بيشتر و سود دهي سريع و مصرف كنندگان نيز به دنبال كالاي ارزن ورفاه شخصي هستند .الگو ي نحوه توليد و مصرف با تاخير زمانيزياد ، از كشور هاي صنعتي گرفته ميشود و بدون توجه به پيامد هاي زيست محيطي ،دوباره در جوامع دنباله رو تجربه ميشود .هدف ازاين تحقيق، بررسي نحوه سرمايه گذاري در استفاده از منابع انرژي و توزيع و بهره برداري از آنها ، شناخت الگو هاي حمل و نقل و مقايسه آنها و نهايتاٌ نحوه توليد و ارايه خدمات عمومي زير بنايي است،كه تاثير بسزايي در جهت صرفه جويي هاي اقتصادي دارد .از آنجاييكه الگوي استفاده از انر‍ژي توسط خانوار ها و افراد جامعه نيز با سياست هاي مالي واقتصادي كلانتعيين ميشود، بنا براين تعيين انواع منابع انر‍ژي مناسب در كشور ها ، سيستم ها و خدمات عمومي ، نحوه انتخاب و سياست گذاري هاي كلان جهت تعيين قيمت ، توسعه ، تشويق و يا محدود نمودن مصرف توسط برنامه ريزان و در نتيجه ملاحظات و آينده نگري در خصوص محيط زيست پايدار و سلامت شهروندان در اين ميان از اهميت ويژه برخوردار است. روش بررسي در اين تحقيق توصيفي- تحليلي -قياسي است وباشناخت اصولي ميزان مصرف انرژي در بخشهاي مختلف اقتصادي شهر و بررسي روابط متغيرهاي وابسته و مستقل در اين زمينه با در نظر داشتن الگوي زندگي شهر نشيني وبا استفاده از تكنيك تركيبي دلفي وANP براي دستيابي به اولويت بندي روشهاي مختلف در زمينه به كار گيري منابع انرژي در ارائه خدمات و كالاهاي مصرفي در زمينه حمل و نقل و خدمات عمومي، در صرفه جويي انرژي بهره گيري شده است . نتايج اين بررسي نشان ميدهد كه از ميان پنج معيار انتخاب شده جهت سياستگذاري كلي و عمومي در زمينه صرفه جويي مصرف انرژي و دستيابي به انرژي پاك ، محدود نمودن استفاده از انرژيهاي تجديد ناپذير از بيشترين اولويت و ماليات بر مصرف ازكمترين اولويت برخوردار است .