گردشگري سبز، محيط زيست و توسعه پايدار

اگر بخواهيم از صنعت جهانگردي تعريف مشخصي داشته باشيم كه متناسب با نگاه جمهوري اسلام ايران به اين مقوله باشد، بايد بگوييم: جهانگردي يك فعاليت فرهنگي منبعث از فطرت جستجوگر انساني است. در جريان تكامل رويكردهاي برنام هريزي براي توسعه جهانگردي، رويكردي كه بيشتر از ساير رويكردها مقبوليت يافت، توجه به گردشگري پايدار بود، بدين معني كه گردشگري را به عنوان مكمل همه شيو ه هاي امرار معاش انسا نها در مناطق گردشگر پذير ارزيابي مي گيرد. امروزه جهانگردي سبز يا فرهنگي يا پايدار، اشكال تكامل يافته جهانگردي هستند و در واقع جهانگردي در اين مرحله تبديل به يك رشت هي مستقل علم يشد كه به آن از منظر علوم انساني و به عنوان يك معرفت نوين نگاه مي شود. اين نوع از گردشگري بيشتر طرفدار محيط زيست بوده و پايداري آن را در نظر مي گيرد. روش تحقيق در اين مقاله از نوع مطالعات كتابخانه اي بوده و هدف بررسي گردشگري سبز بر محيط زيست و توسعه پايدار مي باشد.