ضرورت ايجاد فضاهاي مطلوب در شهر به منظور ارتقاي كيفيت آموزشهاي غير رسمي براي كودكان

شهرنشيني و توسعه صنعت سبب شده صدها ميليون كودك از حقوق طبيعي خود محروم و به نوعي كمتر ديده شوند تا جايي كه از آنها به عنوان موجودات نامرئي نام برده مي‌شود. طراحي مناسب فضاهاي علمي و تفريحي براي كودكان به عنوان سازندگان آينده جامعه از اهميت خاصي برخوردار است . از آنجا كه كودكان داراي نيازهاي روانشناختي بسيار پيچيده تر از نيازهاي بيولوژيكي و فيزيكي هستند ، طراحي فضاهاي مناسب با در نظر گرفتن روانشناسي رشد ، ويژگيهاي روحي ،سلامت و امنيت كودكان، در پرورش خلاقيت، تقويت حس همكاري و آموزش كودكان موثر مي باشد. در اين مقاله با تكيه بر روش بررسي تحليل محتوا، مطالعه در مورد نياز كودك امروز ، فرايند طراحي فضاهاي خلاق و پويا بررسي شده و راهكارهاي ارتقاي كيفيت طراحي در جهت تعامل بيشتر كودك با محيط پيرامون با تاكيد بر رشدعلمي وپرورش خلاقيت براي شهر اير اني ارايه شده است . مفاهيم علمي در مدارس عموما به صورت تئوري ارايه مي شود و اين مشكل تدريس يك طرفه باعث درك ناقص و حفظي مفاهيم مي شود. اساساً پارادايم هاي جديد آموزشي دنيا در جهت غير رسمي كردن آموزش است، زيرا اين نوع آموزش انگيزه هاي دروني را زنده مي كند. اكنون در ضرورت وجود پارك، موزه، فرهنگسرا و شهر بازي براي يك شهر در توسعه پايدار شكي نيست. در اين ميان آن دسته از نهاد هايي كه با فرهنگ، هنر و آموزش مرتبط هستند، مانند نمايشگاهها و سالن نمايش اولويت بيشتري مي يابند. يكي از نهاد هايي كه ساليان درازي است در كشورهاي توسعه يافته جايگاه ويژه اي يافته اند، مراكز علمي و شهرهايي با اشل كودكانه به منظور آشنايي و پيوند كودكان با دنياي بيرون است. اين مراكز كه با اسامي مختلفي ناميده مي شوند، يك مركز براي (بازيابي سلامت فكر و بدن) تلقي مي شود. مفاهيم علمي مرتبط از سنين بسيار پايين تا جواني (دوران مدرسه) به صورت عيني، ملموس، وكاربردي در مجموعه هايي بزرگ، يك فضاي آموزشي ، تفريحي را پديد مي آورد كه سرشار از كشف، خلاقيت، تفكر و ابداع است.