بررسي و تحليل آسيب هاي اجتماعي در فضاهاي شهري

در قرن حاضر همزمان با رشد شهرها و افزايش جمعيت، مسائل و مشكلات شهرنشيني رشد چشمگيري يافته است، بروز انواع ناهنجاريهاي اجتماعي در فضاهاي شهري ازجمله اين مشكلات است. اين ناهنجاريها در بين شهرهاي كشورهاي در حال توسعه، رشد و توسعه بيشتري يافته است كه نتيجه اينآسيب هاي اجتماعي بر هم خوردن نظم شهري، كاهش امنيت اجتماعي، افول سرمايه اجتماعي و كاهش امنيت ذهني و عيني شهروندان و.. مي باشد. در اين تحقيق به شناساييآسيب هاي اجتماعي و علل بروز اين آسيب ها و تأثيرات آن در فضاهاي شهري و در نهايت دستيابي به راهكارهايي در خصوص كاهش و مديريت بهتر آسيب هاي اجتماعي پرداخته شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد تقويت و بهبود شاخصهاي اجتماعي موضوعي نيست كه بتواند در يك دوره كوتاه مدت اتفاق بيافتد بلكه فرآيندي است كه راه حل اساسي آن كاهش نابرابريهاي اجتماعي در سطوح مختلف برنامه ريزي هاي توسعه است و برخورد با مسائلاجتماعي در فضاهاي شهري نخست شناخت علمي ريشه هاي اجتماعي آن است و دوم شيوه برخورد و مديريت آنها است و لزوم برخورد سيستمي با مسائل شهري به ويژه با مقولة آسيب شناسي شهري مستلزم آن است كه مجموعه آسيب هاي اجتماعي و غير اجتماعي جامعه شهري و تأثير پذيري هاي متقابل آنها بر هم را مورد توجه قرار داد.