بررسي ميزان تأثيرگذاري اقليم بر بافت كالبدي شهر قديم و جديد لار

بشر نخستين، پس از زندگي غار نشيني به دليل پيشرفت­هايي نظير كشف آتش و رام كردن حيوانات، به تدريج به يكجانشيني رو آورد كه اين امر به تدريج منجر به پيدايش شهر­ها شد. شكل­گيري هر شهري به عوامل مختلفي بستگي دارد كه در بافت كالبدي آن به خوبي قابل مشاهده است. عواملي نظير آسايش، تامين امنيت، دسترسي به آب و موقعيت جغرافيايي از جمله مهمترين اين عوامل هستند. در اين بين تعامل و يا مقابله با شرايط اقليمي نيز يكي از تأثيرگذارترين اين عوامل مي­باشد. كشور ايران داراي تنوع اقليمي گسترده­اي است، كه از ميان آن­ها اقليم گرم و خشك تأثير فراواني بر شهرسازي و معماري سنتي داشته است و به همين منظور اين پژوهش به بررسي تأثير اقليم بر بافت كالبدي شهر لار قديم و مقايسه­ي آن با شهر لار جديد پرداخته است. پس از زلزله­ي سال 1339 به دليل خسارات فراوان به لار قديم، اين شهر بدون در نظر گرفتن تمهيدات اقليمي و تجربيات گذشته ساخته­شده است. اين پژوهش كه باهدف بررسي راهكارهاي اقليمي در طراحي شهرهاي سنتي منطقه­ي گرم و خشك و بهره­گيري از آن راهكارها در طراحي شهرهاي مدرن و درواقع استخراج اصول پايداري از معماري و شهرسازي سنتي ايران انجام‌شده است، به شيوه­ي توصيفي- تحليلي و با استفاده از روش كتابخانه­اي و تحقيقات ميداني به جمع­آوري اطلاعات مربوط به اقليم گرم و خشك شهر لار پرداخته است. نتايج تحقيق نشان مي­دهند كه در شهر لار قديم عواملي نظير تابش خورشيد و بادهاي غربي، بيشترين نقش را در شكل­گيري بافت شهر داشته است، و در لار جديد دسترسي آسان خودرو به هسته­ي مركزي شهر، عامل تأثيرگذار بوده است.