بررسي تأثير رفتارشناسي و روانشناسي محيطي در پيشگيري از وقوع جرم

در معماري فضا، مكان- رفتارهايي را خلق مي كند كه زندگي، فعاليت ها و رابطه هاي انساني را سازمان مي دهد. زندان ها بناهايي هستند براي جلوگيري از جرم و جنايت، اما متأسفانه بي‌ آنكه توفيق زيادي در پيش‌گيري از وقوع جرم‌ ها داشته باشند؛ گاه خود محملي‌اند براي جرم‌هاي بعدي. حال بايد ديد با توجه به اين كه محيط مناسب مي تواند روند رشد و شكوفا شدن ظرفيت ها و استعداد ها را فراهم و فرآيند تغيير و اصلاح را تسهيل نمايد، چگونه مي توان با علم رفتار شناسي و روانشناسي محيطي از وقوع جرم پيشگيري نمود. در اين پژوهش برآنيم كه با تأكيد بر اصلاح رفتار با كمك روانشناسي محيطي، روانشناسي جنايي، روان درماني، طبقه بندي شخصيتي افراد و البته ايجاد فضاي سبز و طراحي شفاف، زنداني با فضاهاي مطلوبجهت درمان و پيشگيري از جرم هاي بعدي ايجاد گردد.