راهبرد پايدارسازي منظر شهري با رويكرد كشاورزي (شهر قزوين)

امروزه يكي از مهم‏ترين رويكردها در مواجه به مشكلات شهرها و افزايش جمعيت موضوع توانمندسازي در سطوح شهري و منطقه‏اي مي‏باشد. زيرا زندگي شهري فشارهاي زيادي را جهت تامين ملزومات شامل غذا، انرژي، مواد، مصالح به طبيعت وارد كرده است. ارزيابي زيست‏محيطي شهر در خلال برنامه‏هاي توسعه فضايي يكي از ابزارهاي ممكن در تحقق پايداري شهرها است. يكي از شهرهايي كه كشاورزي در آن به طور قابل ملاحظه‏اي رواج داشته‏است، شهر قزوين بوده كه باغات سنتي همچون كمربندي اطراف آن را فرا گرفته‏اند. امروزه به دليل گسترش و توسعه شهرها و عدم تطبيق زمين‏هاي شهر با كاربري صحيح آن، اين باغها در معرض تخريب مي‏باشند و نقش خود را در بهبود اكولوژيكي منطقه، كيفيت هواي شهر و همچنين وضعيت اقتصادي از دست داده‏اند. در اين مقاله رابطه بين شيوه‏هاي مختلف كشاورزي شهري و نقش آن در ارتقاء كيفيت محيط زيست و در نهايت پايداري شهري بررسي مي‏شود. سپس شهر قزوين به عنوان نمونه‏ موردي بررسي شده كه اطلاعات آن به روش مطالعات كتابخانه‏اي و مشاهده بدست آمده و در آخر اصولي كه مي‏توان به توجه به زندگي امروز از طريق كشاورزي شهري به پايداري دست يافت معرفي مي‏شوند.