بررسي و شناسايي مؤلفه هاي كيفي اجتماع پذيري در طراحي ساختمان هاي عمومي شهري

هدف از اين پژوهش؛ شناسايي و شناخت مؤلفه هاي اجتماع پذيري ساختمان هاي عمومي شهري مي باشد.كه اين مؤلفه ها هر كدام بيانگر يك بعد از مفهوم اجتماع پذيري مي باشند، يا به عبارت ديگر با شناخت اين شاخص ها مي توان ابعاد مختلف اجتماع پذيري را بهتر شناخت و تجزيه و تحليل كرد. در واقع اجتماع پذيري يك مكان يا فضاي عمومي شهري درگرو شناخت هر چه عميق تر مؤلفه هاي؛ مشاركت اجتماعي و مسئوليت پذيري ,تعامل و پيوند اجتماعي, سرمايه اجتماعي, حس تعلق و دلبستگي اجتماعي، و قلمرو اجتماعي مي باشد. در نتيجه با افزايش اجتماع پذيري مكان هاي اجتماعي شهري هر كدام از اين مؤلفه ها افزايش پيدا مي كند، كه باعث پيشرفت و توسعه جامعه شهري شده و در نهايت به پايداري مدني جامعه منجر مي شود. و با توجه به اين مؤلفه ها، معيارهاي كيفي اجتماع پذيري براي طراحي ساختمان هاي عمومي اجتماع پذير شهر آشكار شده و طراحي بر پايه اين مؤلفه هاي كيفي استوار مي گردد.