عوامل موثر در تغيير سيستم‌هاي توليد و صنايع كشاورزي

دوام و توسعه هر نوع تكنولوژي در جوامع بر اساس تعامل سازنده آن با چهار بنيان اساسي شامل نيروي انساني، صنعت و فن، علم و اطلاعات و در نهايت سازمان و تشكيلات اداري. در واقع سيستم توليد اقتصادي بهره‌ور با تعامل سازنده اين چهار زيرسيستم، تبديل پايدار نهاده‌ها به ستانده‌ها را فراهم خواهد نمود. تكنولوژي فيزيكي (ابزار فني و ماشين‌آلات) بدون نهاده انساني مزين به اطلاعات علمي و دانش فني، قابل استفاده و بهره‌برداري نيست. نحوه تعامل و هماهنگ‌سازي اين زيرسيستم‌ها توسط نهاد مديريت تكنولوژي و بخش سازماني فراهم مي‌شود. عدم تعامل مناسب و هماهنگي يكي از زيرمجموعه‌هاي فوق مي‌تواند فرايند توسعه را با مشكل مواجه كند، خريد و واردات تكنولوژي و حتا استفاده از آن به تنهايي نمي‌تواند بستر توسعه و فراگيري تكنولوژيكي جامعه را فراهم نمايد. اگرچه تكنولوژي تنها وسيله‌ي قابل استفاده براي تغيير و تبديل منابع طبيعي و خام به منابع توليدي است، اما روند رشد اقتصادي كشورهاي توسعه يافته، بيانگر اين واقعيت است كه 50 درصد از رشد اقتصادي آن‌ها ناشي از تغييرات تكنولوژيكي بوده است