بررسي تاثير جو سازماني بر رضايت شغلي با نقش ميانجي سرمايه انساني ( مطالعه موردي كاركنان اداره ورزش و جوانان شهر سنندج )

رضايت شغلي مفهوم پيچيده و چند بعدي است و با عوامل رواني، جسماني، اجتماعي رابطه دارد. به اين معنا كه نمي توان احساس رضايت شغلي يك فرد را تنها به يك عامل نسبت داد بلكه مجموعه اي از عوامل گوناگون موجب مي شود كه فرد شاغل در زمان معيني از شغلش احساس رضايت نمايد و از آن لذت ببرد. فرد با تاكيدي كه بر عوامل مختلف از ميزان، درآمد شرايط محيط كار، مشاركت در تصميم گيري و ارزش اجتماعي در زمانهاي مختلف دارد، به طرق گوناگون از شغلش احساس رضايت مي كند. همچنين مي توان عوامل موثر بر رضايت را به عوامل فردي، اجتماعي، سازماني و محيطي طبقه بندي كرد. رضايت شغلي موضوع مهمي در مبحث حفظ و نگهداري منابع انساني يك سازمان به شمار مي رود و بي توجهي به آن در بلند مدت سيستم اجتماعي سازمان را مختل مي كند و موجب بروز عصيان، كاهش حس مسئوليت، و در نهايت ترك خدمت مي شود.بنابراين محقق در اين تحقيق به بررسي تاثير جو سازماني بر رضايت شغلي با نقش ميانجي سرمايه انساني ( مطالعه موردي كاركنان اداره ورزش و جوانان شهر سنندج )مي پردازد.