ارزيابي روشهاي تجربي برآورد تبخير و تعرق پتانسيل در اقليم خشك و نيمه خشك (مطالعه موردي دشت قزوين)

Evaluation of evapotranspiration methods in arid and semi arid climate (case study:Qazvin plain)

امروزه كمبود آب در جهان يكي از اساسي ترين مشكلاتي است كه زندگي بشر را تحت الشعاع قرار داده است بنابراين بايد راهكارهاي لازم جهت مديريت مصرف آب را مدنظر قرار داد. برآورد دقيق تبخيروتعرق و يا آب مورد نياز گياهان، نقش مهمي در بهبود مديريت مصرف آّب و در نهايت افزايش راندمان آّب مصرفي دارد. با توجه به اينكه برآورد نياز آبي به طور مستقيم بسيار دشوار و زمان بر است، لذا روش هاي تجربي گوناگوني براي تعيين نياز آبي توصيه شده است كه نتايج هر يك براي اقليم هاي مختلف متفاوت مي­باشد. در اين پژوهش، 60 روش برآورد تبخير و تعرق در گروه هاي دمايي، تششعي، رطوبتي و تركيبي در ايستگاه منتخب استان قزوين، واقع دراسماعيل آباد با طول دوره آماري 4 ساله مورد تجزيه تحليل قرار گرفت. از بين اين روش ها روش هارگريوز-ساماني (1985) داراي كمترين ميزان جذر ميانگين مربعات خطا (847/ 0) و بالاترين همبستگي با داده هاي لايسيمتري (962/ 0) ايستگاه اسماعيل آباد قزوين بود.