ارزيابي تناسب اراضي به روش پارامتريك براي گندم ديم: مطالعه موردي دشت چارداولي قروه كردستان

Land evaluation parametrically for wheat: A Case Study of Qorveh plain Chardavly

يكي از مهمترين پيش نياز هاي حفظ پتانسيل توليد، پايداري خاك و حفظ محيط طبيعي بهره برداي از خاك متناسب با قابليت آن مي باشد. روشهاي تعيين تناسب اراضي اقدامي براي تطبيق قابليت خاك و محيط بر نوع محصول پيشنهادي است. ارزيابي تناسب اراضي با استفاده از مطالعات خاكشناسي، اطلاعات هواشناسي، نيازهاي خاكي و اقليمي گياهان زراعي و اطلاعات اقتصادي انجام مي گيرد. اين تحقيق در اراضي شركت­هاي تعاوني توليد چهاردولي حقيقت و آزادي واقع در شهرستان قروه با وسعتي معادل 3700 در سطح نيمه تفصيلي انجام گرفت. خاكهاي منطقه مورد مطالعه با استفاده از سيستم رده بندي جامع امريكايي رده بندي گرديد. خاكهاي مذكور در سه واحد فيزيوگرافي فلاتهاي مرتفع، دشتهاي رسوبي دامنه اي و اراضي پست پراكنده بود و به 13 فاميل تفكيك گرديدند. نيازهاي خاكي و اقليمي گندم از جداول سايز (1993) اقتباس گرديد. بعد از پردازش آن به روش استوري و ريشه دوم، تناسب كيفي براي گندم ديم تهيه گرديد. كلاسهاي تناسب اراضي در منطقه با روش استوري و ريشه دوم براي گندم آبي شامل كلاسهاي نسبتاً مناسب (S2) و تناسب بحراني (S3) و نامناسب (N) بودند. اين مطالعه نشان داد كه منطقه مورد مطالعه براي كشت گندم ديم از نظر شرايط خاكي و حاصلخيزي داراي محدوديت مي­باشند. در اين منطقه با توجه به ميزان واقعي عملكرد محصول روش ريشه دوم از ساير روشها در تعيين بهره­وري واحدهاي اراضي بهتر مي باشد.