بررسي امكان كشت ديم گندم در منطقه خواجه

Exploring the possibility of rain-fed wheat cultivation in the Khajeh region

هدف از اين تحقيق كاربرد سيستم ميكروليز براي ارزيابي تناسب اراضي گندم در منطقه خواجه بود. بدين منظور، داده‏هاي مزرعه­اي و آزمايشگاهي از 26 واحد اراضي اخذ شد­. سپس با استفاده از مدل هاي ترازا، سرواتانا و آلماگرا، به­ترتيب محدوديت هاي بيواقليمي، كلاسهاي قابليت و ارزيابي كيفي تناسب اراضي تعيين شدند. نتايج مدل ترازا نشان داد كه كشت ديم گندم با كاهش عملكرد 40 تا 60 درصدي امكان پذير است. همچنين رعايت برخي توصيه­هاي مديريتي مانند تعيين زمان حساس گياه به آب آبياري موجب صرفه جويي در مصرف آب بدون هرگونه تأثير منفي در ميزان عملكرد سالانه محصول مي‏شود. ارزيابي كيفي تناسب اراضي مستعد براي تيپ بهره وري گندم با استفاده از مدل آلماگرا نشان داد كه 5/ 24، 1/ 24، 4 /21، 3/ 15 و 7/ 14درصد اراضي به ترتيب در كلاس­هاي عالي، مناسب، نسبتاً مناسب، نامناسب قابل اصلاح، نامناسب غير قابل اصلاح عمدتاً به دليل محدوديت­هاي شوري و قليائيت طبقه بندي شدند.