بررسي وضعيت جمعيت شناختي و خانوادگي كودكان آزارديده مراجعه كننده به اورژانس اجتماعي شهر جيرفت در سال 95

كودك آزاري يك معضل اجتماعي و بهداشتي است كه تأثيرات ناخوشايندي بر رشد رواني، اجتماعي و سلامتي كودكان دارد. اين مسئله در تمام جوامع رخ مي دهد و تحت تأثير عوامل فردي، خانوادگي، اجتماعي و فرهنگي قرار دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسي وضعيت جمعيت شناختي و خانوادگي كودكان آزارديده مراجعه كننده به اورژانس اجتماعي شهر جيرفت انجام شد. اين پژوهش يك مطالعه مقطعي است كه با روش اسنادي انجام شده است. نمونه مورد مطالعه 45 مورد كودك آزاري بود كه در سال 1395 به اورژانس اجتماعي شهر جيرفت گزارش شده بودند. بعد از هماهنگي با بهزيستي و اورژانس اجتماعي جيرفت، پرونده هاي فعال سال 95 با استفاده از يك چك ليست محقق ساخته مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS 23 تحليل شدند. نتايج بدست آمده نشان داد كه از تعداد كل موارد ارجاع شده به اورژانس اجتماعي شهر جيرفت در سال 95 كه منجر به تشكيل پرونده شده بود، موارد كودك آزاري در دختران (6 /55 درصد) بيشتر از پسران (4 /44درصد) بود اما نتايج آزمون خي دو نشان داد كه اين تفاوت از نظر آماري معني دار نبود (45 /0=p). از نظر نوع كودك آزاري به ترتيب ابتدا كودك آزاري جسمي (9/ 48درصد)، سپس مسامحه و غفلت (1 /31درصد)، آزارهاي عاطفي رواني (6 /15درصد) و در نهايت آزارهاي جسمي و جنسي توام (4/4) بيشترين شيوع را داشتند. بررسي ويژگي هاي جمعيت شناختي فرد آزارگر نشان داد بيش از نيمي از موارد كودك آزاري توسط پدرها (3 /53درصد) انجام شده است. آزاردهندگان در 4/64 درصد موارد مرد بودند. بيشترين دامنه سني آنها بين 44-35 سال قرار داشت. تمامي آزاردهندگان تحصيلات ديپلم و پايين تر داشتند و از نظر شغل بيشتر بيكار يا خانه دار بودند و بيشتر از آزارهاي جسمي استفاده مي كردند. همچنين، بيشترين علت ذكر شده براي كودك آزاري از نظر كارشناس اورژانس اجتماعي ابتلا فرد آزاردهنده به اعتياد (1 /51درصد) بوده است. در بيشتر موارد كودكان در واكنش به آزارديدن يا اقدامي انجام نداده بودند (6 /35درصد) يا از آشنايان خود درخواست كمك كرده بودند (20درصد). بيشترين اقدامات انجام شده توسط اورژانس اجتماعي براي كودكان انجام مصاحبه و مشاوره با خانواده و خود كودك (7 /46درصد) و ارجاع كودك به مراكز شبه خانواده (1/ 31درصد) بود. به طوري كلي از نتايج اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت هرچند كه كودك آزاري تحت تأثير عوامل متعددي قرار دارد اما نوع اين عوامل و ميزان تأثير آنها در مناطق مختلف متفاوت است. بنابراين، در برنامه ريزي و پيشگيري از وقوع اين پديده بايد به ويژگي هاي افراد در هر منطقه از كشور توجه داشت و از طريق آموزش ها و اقدامات لازم در جهت كاهش اين معضل گام برداشت.