سيماي كيخسرو در روايات ملي

كيخسرو، فرزند سياوش و فريگيس، مقتدرترين، محبوب‌ترين و دين‌مدارترين پادشاه كياني است كه براي كين‌خواهي پدر قيام كرد و كشندگان پدر (افراسياب و گرسيوز) را از بين برد. او در شاهنامه، شاه و پهلوان بي-نظيري است كه اقوام و ملل آريايي و سرزمين‌هاي ايران را متحد نمود و شاهنشاهي قدرتمند ايراني را بنيان نهاد. طولاني‌ترين داستان شاهنامه متعلق به اين پادشاه آرماني است. اين شاه فرهمند، پس از جنگ‌هاي طولاني، افراسياب توراني را از بين برد، تمامي خرابي‌ها و ويراني‌ها را با داد و دهش خود آباد كرد و در اوج شكوه و قدرتمندي، از اسباب دنيوي و قدرت چشم پوشيد و به خواست خود و ياري ايزد به آسمان‌ها عروج كرد تا در رستاخيز به ياري سوشيانت آيد و جهان را نو كند. در اين پژوهش كوشش شده است كه چهره¬ي كيخسرو در حماسه ، اسطوره و تاريخ با تكيه بر شاهنامه شناسانده شود. علاوه بر آن، متون تاريخي هم‌عصر و هم‌زمينه با شاهنامه نيز از منابع مكمل اين پژوهش است. مقايسه‌ي روايت¬ها و بيان وجوه اشتراك و اختلاف آن‌ها از ديگر مباحثي است كه بدان پرداخته شده است. با توجه به اين كه در روايت شاهنامه ، همه با ديدن كيخسرو، سياوش را فراياد مي‌آورند؛ اين‌كه آيا كيخسرو صورت رستاخيز و حيات مجدد سياوش است و مي¬تواند يادآور اسطوره¬ي خداي شهيد¬شونده و بازگردنده¬ي آسياي غربي باشد، از لابه‌لاي پژوهش دريافت مي‌شود.