بررسي اهميت تعليم و تربيت و كاربردآموزه‌هاي اخلاقي در شاهنامه فروسي

انسان با توجه به ذات وجودي‌اش يكي از شگفت‌ترين موجودات آفرينش است. لذا بحث و تبادل نظر پيرامون جايگاه اين موجود شگفت انگيز نيازمند توجه به ظرافت‌ها و نكته بيني‌هاي دقيق‌تر دارد. دغدغه‌هاي شاعان و نويسندگان نيز توجه به ارزش‌هاي والاي انسان است و آنچه كه مربوط به سقوط و نجات وي است. يكي از اين ارزش‌هاي والاي انساني اخلاق و اخلاق مداري است كه حضرت فردوسي بسيار دقيق، جامع و با نگاهي هوشيارانه به آن پرداخته است و توجه به اين ارزشها نيازمند انديشه و فكر درست انسان‌ها در مسير پرتلاطم و پرهياهوي زندگاني است كه اگر بدان توجه شود سبب رستگاري و مانايي آن خواهد شد.در همين باب جمله معروف دكارت فرانسوي كه مي‌گويد: من فكر مي‌كنم پس هستم .تاييد كننده اصالت بعد فكري بعنوان اساس و ريشه سازندگي شخصيت او، اخلاق و رفتار و منش اوست .در شاهنامه، آدمي تنها موجودي است كه از ميان آفريده‌هاي خداوند عالم كه داراي روح آسماني و نيروي اراده و خرد بوده رتبه‌اش از طبيعت و سپهر بلند برتر است. ( رزمجو،1375:41)از ديدگاه استاد طوس انسان خلبفه خداوند بر روي زمين است كه علت غايي خلفقت و ثمره آفرينش به شمار مي‌رود.بدين روي بايد قدر خويش را بشناسد وپا در سير الي الله بنهد و در طريق از كوشش متوقف نشود. ترا از دو گيتي برآورده‌اند به چندين ميانجي بپروانده‌اند (شاهنامه ،1382،جلد1،3) لازمه رسيدن به يك توانايي فوق العاده و تاثيرگذار همانند انديشه استاد و فرزانه طوس _فروسي بزرگ _ رعايت اصول والاي انساني، خردورزي و خردمندي، اخلاق مداري و توجه دقيق به ابعاد مختلف اخلاقي، ديني و مذهبي است كه همه و همه درسايه توجه به صداقت و رعايت درست زيستي در جامعه خود است كه بنا به پژوهش‌هاي انجام شده فردوسي توانسته است با روايت تاريخ حقيقي روزگاراني دور و با رعايت صداقت در قالب حماسه به شاهكار شاهنامه دست بيابد . علاوه بر مانايي خود، نسل‌هاي آينده را نيز زايا و جستجو خرد و خردمندي تعليم داده و تربيت كند.