كاربرد آموزه‌هاي اخلاقي شاهنامه در جامعه معاصر

شاهكارهاي ادبي ضمن بيان عواطف و احساسات اخلاقي و اجتماعي اقوام و ملل مختلف، همواره حوادث و رويدادهاي تلخ و شيرين فرهنگي، اخلاقي، ادبي، اجتماعي، فكري و به طور كلي، تمدن بشري را به آيندگان منتقل نموده‌اند. همچنين يكي از راه‌هاي اصلاح فردوجامعه،تهذيب نفس وآراسته شدن مردم به فضايل و نيكي‌ها و دور شدن ازرذايل اخلاقي و به طور كلي توجه به آموزه‌هاي اخلاقي است. البته با وجود پيشرفت‌هاي مختلفي كه در قرون مختلف تاريخ زندگي بشر رخ داده است، مي‌بينيم ارزش‌هاي اخلاقي و انساني به سوي كمرنگ شدن و حتي ويراني پيش مي‌رود تا جايي كه رفته رفته با انحطاط و سقوط ارزش‌هاي انساني، اخلاقي و...مواجه خواهيم بود. دراين ميان توجه به آموزه‌هاي اخلاقي آثار پيشينيان چون شاهنامه‌ي فردوسي مي‌تواند گامي مؤثردر بهبود كيفيت جامعه‌ي كنوني و حفظ ارزش‌هاي اخلاقي شود. بنابراين موضوع و هدف اين مقاله‌ي بررسي كاربردآموزه‌هاي اخلاقي شاهنامه درجامعه‌ي معاصر مي‌است. يافته‌ها و نتايج تحقيق شامل آموزه‌هاي اخلاقي در شاهنامه‌ي فردوسي چون دعوت به دادگري و به عدالت رفتاركردن با مردم و اعتراض به ظلم و ستم، وطن پرستي، نيكوكاري و احسان و .... مي‌باشد.