بررسي نگرش رانندگان وسايل نقليه و عابر پياده در مورد رفع استتار موانع درگير در سوانح و تأثير آن در بروز حوادث ترافيكي شهر اصفهان در سال 1395

حوادث رانندگي در ايران پس از بيماريهاي قلبي و عروقي دومين عامل مرگ و مير و ناتواني به حساب مي آيند . از بين سه عامل مهم در تصادفات كه شامل انسان ، جاده و وسيله نقليه است فاكتورهاي انساني را به عنوان عامل اصلي در 95 % كل تصادفات دانسته اند . با توجه به نقش نگرش به عنوان يكي از پيش بيني كننده هاي قوي رفتار انساني و دخالت آن به لحاظ تاثير بر ادراك خطر و رفتارهاي پرخطر در فرد و دخالت آن در بروز تصادفات رانندگي ، لذا بررسي نگرش رانندگان و عابرين پياده در مورد رفع استتار عوامل درگير در سوانح و تاثير آن در بروز حوادث ترافيكي ضروري به نظر مي رسد. روش كار : در يك پژوهش مقطعي و از نوع توصيفي – تحليلي 160 نفر از رانندگان داراي گواهينامه پايه دو و عابرين پياده به صورت نمونه گيري تصادفي ساده براساس معيارهاي ورود و خروج انتخاب شده و با استفاده از پرسش نامه هاي محقق ساخته تعيين نگرش و پرسش نامه استاندارد رفتار رانندگي منچستر مورد پرسش قرار گرفتند . داده هاي بدست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون t مستقل تجزيه و تحليل گرديد . نتايج : ميانگين سني واحدهاي مورد پژوهش 25/ 8±88 /39 سال بود كه 35 % از آنها زن و 65 % مرد بودند . 6 /66% از كساني كه بعنوان عابر پياده تصادف داشته اند تصادف شان در شب بوده است كه % 85 از آنها اعتقاد داشتند كه تصادف آنها بدليل ديده نشدن توسط راننده خودرو و موتور سيكلت اتفاق افتاده است . 1 /88 % از رانندگان نگرشي مثبت نسبت به تاييد رنگ لباس در ايجاد تصادفات داشتند و 95 % از آنها اعتقاد داشتند كه استفاده از شب رنگ در لباس يا وسيله نقليه نقش مهمي در پيشگيري از تصادفات دارد . نتايج t مستقل نشان داد كه ميانگين نمره نگرش نسبت به رفع استتار در افرادي كه تصادف نداشتند به طور معناداري بيشتر از افرادي است كه تصادف داشتند . (P 0.05) نتيجه گيري : به منظور تغيير نگرش در رابطه با اتخاذ رفتارهاي ايمن در محيط هاي ترافيكي ، طراحي برنامه آموزشي مدون در زمينه رعايت قوانين راهنمايي و رانندگي و آشنايي با عوامل موثر در رفع استتار مي تواند نقش مهم و موثري در پيشگيري از بروز سوانح و حوادث ترافيكي داشته باشد .