شماره ركورد كنفرانس :
3745
عنوان مقاله :
بررسي عملكرد رانندگان وسايل نقليه و عابرين پياده در مورد رفع استتار عوامل درگير در سوانح و حوادث و تاثير آن در بروز حوادث ترافيكي شهر اصفهان در سال 1395
پديدآورندگان :
احمدي ليلا ahmadigh@yahoo.com دكتراي آموزش بهداشت ، كارشناس آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت مركز بهداشت استان اصفهان , احمديان مهشيد Mahshid_ahmadian46@yahoo.com دكتراي عمومي ، معاون بيماريهاي غيرواگير مركز بهداشت استان اصفهان , جليلي پور نرگس narges56.m@gmail.com كارشناسي ارشد آموزش بهداشت،كارشناس سلامت نوجوانان ،جوانان و مدارس مركز بهداشت استان اصفهان , زنديه مسعود M_zandiye@yahoo.com دكتراي عمومي ، مدير گروه مديريت بيماريها مركز بهداشت استان اصفهان , اسماعيلي امين Amin_mahoor@yahoo.com كارشناسي ارشد زيست شناسي تكويني،كارشناس سوانح و حوادث مركز بهداشت استان اصفهان
كليدواژه :
عملكرد , وسايل نقليه , راننده , عابر پياده , استتار , سوانح و حوادث ترافيكي
عنوان كنفرانس :
هشتمين همايش بين المللي اجلاس آسيايي جامعه ايمن - مشهد2017
چكيده فارسي :
حوادث رانندگي و پيامدهاي آن به ويژه در كشورهاي در حال توسعه به عنوان يكي از مهم ترين علل مرگ و مير و جراحات محسوب مي شود . در كشور ما نيز حوادث رانندگي پس از بيماريهاي قلبي و عروقي دومين عامل مهم مرگ و ناتواني به حساب مي آيند. عوامل انساني و به ويژه عملكرد رانندگان وسايل نقليه و عابرين پياده به عنوان عامل اصلي در 95 % از كل تصادفات شناخته شده است . لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي عملكرد رانندگان و سايل نقليه و عابرين پياده در مورد رفع استتار عوامل درگير در سوانح و حوادث و تاثير آن در بروز حوادث ترافيكي شهر اصفهان انجام شده است.
روش كار :
در يك پژوهش مقطعي و از نوع توصيفي – تحليلي 160 نفر از رانندگان داراي گواهينامه پايه دو و عابرين پياده به صورت نمونه گيري تصادفي ساده براساس معيارهاي ورود و خروج انتخاب شده و با استفاده از پرسش نامه هاي محقق ساخته عملكرد و پرسش نامه استاندارد منچستر مورد پرسش قرار گرفتند. داده هاي بدست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون t مستقل تجزيه و تحليل گرديد .
نتايج :
ميانگين سني داده هاي مورد پژوهش 25 /8±88/ 39 سال بود كه 35 % از آنها زن و 65% مرد بودند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه در مجموع عملكرد رانندگان و عابرين پياده در زمينه مقررات راهنمايي و رانندگي ضعيف است. همچنين آزمون tمستقل نيز نشان داد كه ميانگين نمره عملكرد نسبت به رفع استتار در افرادي كه تصادف نداشتند به طور معناداري بيشتر از افرادي است كه تصادف داشتند. به عبارتي افرادي كه تصادف نداشتند داراي عملكرد بهتري درمقايسه با افرادي كه تصادف داشتند بودند.
(p 0/05)
نتيجه گيري :
با توجه به اهميت نقش عوامل انساني در وقوع سوانح و حوادث رانندگي بهترين و با صرفه ترين روش در كاهش وقوع اين گونه حوادث مداخله و اصلاح عملكرد رانندگان و عابرين پياده مي باشد.
