نقش وراثت در انتقال صفات اخلاقي، بيماري‌هاي روحي و جسمي به فرزندان

قانون وراثت، اصل مهمي‌است كه در تمام شئون موجودات از انسان و حيوان و نباتات مورد مطالعه دقيق قرار گرفته، و آثار و نتايج مهمي از آن به‌دست آمده‌است. دقت و بررسي در افراد انسان و انتقال خصوصيات و كيفياتي كه از نطفه پدر و مادر و تلقيح آن به صورت جنين در آمده و در طفل به ظهور مي‌رسد، اين اصل را به‌طور كلي در مورد انسان به ثبوت مي‌رساند‌ .بنابر روايات وارده، از طريق وراثت تمام صفات والدين اعم از اخلاقي، جسمي، روحي و عقلي قابل انتقال به فرزندان است. اما بايد گفت: گرچه، قانون وراثت يك قانون جبري و قهري است؛ ولي نتيجه حاصل از آن جبري نيست و صفات وراثتي منتقل شده به فرزندان با عواملي محيطي و اجتماعي، قابل تغيير است. بنابراين، اين پژوهش، ضمن بيان اين مطلب كه داشتن فرزند صالح و جلوگيري از پيدايش فرزندان نابهنجار منوط به وجود پدر و مادر صالح است. انتخاب همسر متدين و صالح و پرداختن به تهذيب نفس و خودسازي و ريشه‌كن كردن صفات ناپسند اخلاقي پيش از بچه‌دار شدن و همچنين، جلوگيري از ازدواج‌هاي فاميلي، توجه به دستورات اسلامي در مورد مسايل زناشويي و عدم استفاده از مواد مخدر و داروهاي شيميايي و .... را در اين زمينه موثر مي‌داند. به علاوه، همان‌طور كه در جامعه، به بيماري‌هاي جسمي و روحي اهميت داده مي‌شود، و بايد ريشه اين بيماري‌ها(وراثت) را شناخت، بايد به رذايل و صفات ناپسند اخلاقي هم به‌عنوان يك بيماري نگريست و حتي مي‌توان گفت: مهم‌تر از آن‌ها هستند؛ چرا‌كه اين صفات علاوه بر آسيب به فرد و خانواده موجب آسيب به جامعه و ايجاد نابساماني در آن نيز مي‌شوند. اين مقاله از نظر روش، توصيفي و از نظر ابزار گردآوري اطلاعات، كتابخانه‏اي است.