جايگاه اخلاق جنسي در تربيت اطفال از منظر اهل‌بيت(ع)

اهميت پرداختن به «تربيت اطفال» ريشه در نهاد خانواده دارد. تربيت صحيح زمينه تعالي انسان را فراهم مي‌آورد و موفقيت در تربيت يك نسل سبب مي‌شود، زنجيره‌اي صحيح در تربيت نسل‌هاي بعدي پديد آيد و سلامت نسل را كه يكي از مقاصد كلان شريعت است تضمين نمايد. از منظر اسلام، تربيت جنسي بايد توسط والدين به كودكان آموزش داده‌شود و والدين خود نيز، بايد اصول و قواعد رفتار درست جنسي را شناخته و رعايت كنند. رفتار و گفتار عفت‌آميز پدران و مادرانِ عفيف و هم‌چنين شرائط مساعدي را كه به‌منظور ايجاد ملكۀ عفت در محيط خانواده براي كودكان خويش ايجاد مي‌كنند، بهترين راه پرورش عفت در روان فرزند است و اسلام در برنامۀ تربيت كودك به اين اصل مهم اخلاقي توجه تام دارد. بنابراين اهميت موضوع آن‌چنان است كه اسلام جايگاه آموزش اخلاق جنسي به كودكان را جايگاهي رفيع دانسته و در كنار تأكيد بر نقش نهاد خانواده در اين امر، دستورات و تمهيداتي سازنده و ارزشمند ارائه نموده‌است. پژوهش حاضر با روش اسنادي و با بهره‌گيري از كلام الهي، منابع معتبر اسلامي و سيره اهل‌بيت(ع) به بيان آموزه‌هاي اخلاقي از زمان تشكيل نطفۀ فرزند و حتي پيش از آن تا تأثير وراثت و تربيت جنسي كودكان بر ملكه شدن حيا و عفت جنسي در آن‌ها پرداخته و در دو بخش جايگاه اخلاق جنسي در مراقبت‌هاي پيش از تولد طفل و پس از آن (تا سن بلوغ) راهكارهايي عملي در كلام ائمه(ع) ارائه خواهد داد.