كالايي شدن فضاي جغرافيايي در نظام سرمايه‌داري

با توجه به فشردگي فضا-زمان در عصر حاضر، به دليل خصلت سرمايه و گردش آن و همچنين پيشرفت فناورانه سيستم حمل‌ونقل و ارتباطات، فضا بيشتر به بستري براي گردش سريع‌تر سرمايه تبديل‌شده است تا اينكه جايي براي زندگي انسان‌ها فراهم آورد. ديويد هاروي اين وضعيت را با مفهوم «فشردگي فضا-زمان» و ماركس با «از بين رفتن فضا بازمان» به‌خوبي نشان داده‌اند. در اين نوشتار نشان داده‌شده است كه چگونه روابط و مناسبات دروني نظام سرمايه‌داري منجر به كالايي شدن فضاي جغرافيايي مي‌گردد. فضايي كه به اعتقاد فيلسوفان اگزيستانسياليسم فرصتي است براي اينكه انسان بتواند بودن را تجربه نمايد. درصورتي‌كه با كالايي شدن انسان و طبيعت، فضا نيز كالايي شده است يا اينكه در حال كالايي شدن است.