نقش مشاركت در تاب‌آوري محيط‌زيست شهري پايدار با تأكيد بر الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت

الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت به‌عنوان نقشه شكل‌گيري تمدن نوين اسلامي است كه بر اساس جوهره و پايه‌هاي فكري اسلام ناب و با استفاده از پيشرفت‌هاي علمي امروز بشر به وجود آمده است. اسلام همواره به بحث مشاركت توجه فراواني دارد و به‌عنوان يك اصل كلي اسلامي؛ انسجام اجتماعي، حس اعتماد، تكوين هويت مدني، حس مسئوليت‌پذيري را ارتقا مي‌دهد. مشاركت به‌عنوان ابزار قدرتمندي در توانمندسازي جوامع، جلوگيري از آسيب‌پذيري اجتماعي و بالا بردن توان و قدرت اجرايي در حوزه عملكردي نقش مهمي را ايفا مي‌كند. از طرفي در متون مختلف تعاليم اسلامي به طبيعت و عناصر آن اشاره نموده‌اند و به لزوم حفاظت از آن نيز پرداخته‌اند. از طرفي يكي از معضلاتي كه همواره طي قرون متمادي زندگي جوامع انساني را تهديد مي‌كند، وقوع بلايا است. تاب‌آوري محيط‌زيست شهري يكي از مباحث تحقيق درزمينه رسيدن به پايداري است. پژوهش حاضر ازنظر هدف كاربردي و ازنظر شيوه اجرا توصيفي-تحليلي است و براي جمع‌آوري اطلاعات از روش اسنادي استفاده‌شده است. هدف اين مقاله بررسي مفهوم مشاركت از منظر الگوي ايراني-اسلامي و اهميت و ضرورت آن در تاب‌آوري شهري به‌عنوان رويكرد نوين در حفاظت پايدار شهري است. نتايج تحقيق مبين آن است كه در فرآيند حفاظت محيط پايدار به‌كارگيري تاب‌آوري اجتماع‌محور از طريق شناسايي و بسترسازي ظرفيت‌هاي محلي و رويكرد مشاركت‌هاي همكارانه در افزايش تاب‌آوري شهر اسلامي و كاهش بلايا مؤثر مي‌باشد.