اثر جمعيت تعديل‌شده توسط مصرف بر محيط‌زيست

افزايش جمعيت در قرن نوزدهم و بيستم موجب توسعه عظيم ساخت‌‌و‌ساز، جاده‌ها، ماشين‌آلات و ديگر مصنوعات شده است. اگرچه رشد مديريت‌نشده جمعيت و فزوني آن مي‌تواند باعث فشار بر اكوسيستم شود، اما شواهد گوياي اين مطلب است كه جمعيت‌هاي كوچك با نرخ بالاي مصرف مي‌تواند اثر جمعيت‌هاي بزرگ‌تر با نرخ پايين‌تر مصرف را تحت‌الشعاع قرار دهد؛ بنابراين مصرف ازجمله عوامل مهم در جهت نيل به پايداري است كه اغلب ناديده گرفته مي‌شود. مديريت رشد جمعيت در كشورهاي درحال‌توسعه و كاهش مصرف در كشورهاي توسعه‌يافته هر دو براي رسيدن به پايداري ضروري هستند و توسعه پايدار بر روي تعادل بين جمعيت و مصرف بناشده است. تعديل جمعيت توسط مصرف به‌وسيله شاخص دموتكنيك انجام مي‌شود، اين شاخص شامل اثر نيازهاي تركيب‌شده جمعيت و فن‌آوري آن است و حامل اين مفهوم است كه اثرات محيط زيستي بايد بر اساس اين نيازهاي تركيبي ارزيابي شود، زيرا كه جمعيت به‌تنهايي براي توصيف تأثير انسان بر محيط زيست كافي نيست. هدف مقاله بررسي نقش مصرف در كنار جمعيت بر ميزان صدمات محيط زيستي است كه به اين منظور معيار جديد جمعيت تعديل‌شده توسط مصرف اندازه‌گيري مي‌شود. در رتبه‌بندي كشورهاي سند چشم‌انداز در سال 2011، نتايج نشان مي‌دهد كه ايران بر اساس معيار جمعيت تعديل‌شده توسط مصرف در جايگاه اول قرار دارد و بنابراين در مقايسه با ساير كشورهاي سند چشم‌انداز، بيشترين فشار را به محيط طبيعي خود وارد مي‌كند. اين رتبه‌بندي در كشورهاي گروه هشت نشان مي‌دهد كه ايالات‌متحده آمريكا در ميان هشت كشور صنعتي جهان بيشترين فشار را بر محيط زيست وارد مي‌كند.