الگوي سياست‌گذاري فناوري مبتني بر آينده‌نگري با رويكرد اسلامي-ايراني

اين مقاله در پي ارائه الگوي سياست گذاري فناوري است، به گونه اي كه بر اساس مباني فكري و فلسفي اسلامي و با ملاحظه ارزش ها و پارادايم هاي فرهنگي ايراني، با رويكرد جامع نگر، امكان فهم مسئله سياست گذاري فناوري و حل آينده نگرانه آن را فراهم كند. با توجه به اين كه سناريوهاي آينده، ثمره اصلي تلاش‌ آينده پژوهان جهت تصويرسازي از فضاي محتمل پيش رو و فهم تغييرات محيط مي باشد، در نتيجه سياست گذاري زماني متوجه آينده خواهد بود كه سناريوهاي فرارو را ملاك عمل قرار دهد. بر اين اساس، خروجي اين پژوهش، در قالب الگوريتم تعيين اولويت هاي سياستي مبتني بر سناريو پردازي ارائه شده است و به منظور ملاحظه ابعاد اسلامي و ايراني، روش سناريو پردازي چهار وجهي پيشنهاد شده است كه بر وجوه فكري، ارزشي، ساختاري و رفتاري مسائل تمركز دارد. در اين راستا، مبتني بر نظر خبرگان، عدم قطعيت ها در ابعاد مختلف استخراج مي شوند و فرايند سناريو پردازي چهار وجهي صورت مي‌گيرد. آن گاه دامنه سناريوهاي بدست آمده مورد ارزيابي مجدد قرار مي‌گيرند و سناريوهاي محتمل مرحله دوم استخراج مي‌شوند. سپس بر پايه سناريوهاي نهايي، جهت تعيين اولويت هاي سياستي، مجموعه اي از سياست‌ها در هر بعد، در تقابل با فضاي سناريويي مورد ارزيابي قرار مي‌گيرند و سياست هاي كارآمد و موثر بر مبناي نظر خبرگان، اولويت بندي مي‌شوند. در اين مقاله جزئيات اين فرايند در قالب يك الگو پيشنهاد شده است.